Jaaroverzicht 2008

Woldendorp, 22-12-2008

Lieve familie en vrienden,

Zo op het eind van HET jaar 2008 sturen wij jullie even een bericht van inmiddels ons vieren…
2008 ging van start met een prachtig feest welke wij samen met onze buren georganiseerd hadden, familie, vrienden en bekenden werden uitgenodigd en samen hebben wij het jaar ingeluid. Enkele dagen later kwam onze eerste ‘gezinsuitbreiding’ met de komst van een puppy genaamd ‘Bruce’. Hij heeft ons afgelopen jaar veel plezier en toch ook ergernis gebracht, op momenten van onachtzaamheid waren weinig artikelen veilig voor hem en liet hij veel sporen na. Inmiddels is dit al een stuk beter en wordt hij ook wat rustiger…..

In het voorjaar (Maart/April) verrees een nieuwe loods achter ons huis, voorafgaand werd de complete bomensingel gerooid, dit bracht een gehele kaalslag tot gevolg welke zorgde voor veel tocht en wind in huis. Uiteindelijk is ons uitzicht er niet beter op geworden maar goed, dit moeten wij maar voor lief nemen.

In de maand mei heeft Simone met succes de cursus ‘verkoopstyling’ gevolgd met als doel een eigen bedrijfje op te richten. En voor een eigen bedrijfje heb je natuurlijk een naam nodig, hiervoor werden heuse ‘brainstorm’ sessies gehouden en vele mogelijkheden passeerden de revue, uiteindelijk werd er gekozen voor ‘On(t)roerendgoed Verkoopstyling’. Ook een website moest er komen, want ja ‘wie kan er nog zonder website?’ jullie kunnen Simone nu dus vinden onder: http://www.ontroerendgoedverkoopstyling.nl/

De zomer ging ook aan ons niet voorbij, samen met o.a. de buren (Ludolf, Ellen en kids) hebben wij regelmatig gebarbecued en genoten van het mooie weer. De oogst hier in de JKP ging met de nieuwe combine voorspoedig, al met al een geweldige tijd!
Ook ik (Lasse) vond nog tijd om loonwerker Bert Alfing te helpen met stro persen, voor mij de perfecte manier om even te ‘ontspannen’ van de normale dagelijkse werkzaamheden.

Omdat Simone in verwachting was hadden wij samen maar eens een heel romantisch besluit genomen, wij gaan trouwen! Maar ja wanneer gaan wij dat doen??
De agenda werd er op na geslagen en we besloten om dit op 29 augustus te doen.
In enkele weken tijd werd alles geregeld, van trouwlocatie tot borrelhapjes. Wij trouwden in het kerkje van Borgsweer, voor ons was dit het perfecte plekje en samen met familie en vrienden hebben wij genoten van een prachtige dag. En dag vol verrassingen, een daarvan was de Claas Xerion die op ons stond te wachten bij het kerkje.En natuurlijk het zoeken van de sleutel naar geluk…Aan het einde van deze dag stonden ons thuis ook nog een aantal verrassingen te wachten, maar uiteindelijk is dat ons erg meegevallen.

Ook de maand september ging snel aan ons voorbij, het was mooi weer en vele ‘vrije’ uren werden buiten doorgebracht. Simone en ik hebben diverse keren samen buiten met de laptop gezeten en onder het genot van een kopje koffie ‘gewerkt’. September is ook de maand van het aardappels rooien, hier werden ook diverse uren aan besteed, ook dit ging voorspoedig en na een week was ook dit weer klaar.

Gedurende het jaar ben ik diverse keren op reis geweest, klanten bezoeken, demonstraties geven en af en toe de toerist uithangen. Landen die o.a. bezocht werden zijn; Duitsland, Engeland, Schotland, (Noord) Ierland, Denemarken, Zweden, Hongarije, Tsjechië, Oekraïne en nog een paar…. Oohh wat heb ik toch een slecht leven……
Het is mooi om in elk land weer de verschillende mensen te ontmoeten en hun eten te proeven, nou is dit niet in elk land om van te smullen… in de Oekraïne moet je het bijvoorbeeld doen met veel koolsoep en weinig verse groente, het alledaagse Snicker en Sultana gehalte is dan ook vrij hoog.

Oktober kwam ook snel ten einde en na een week in Duitsland en Denemarken te hebben doorgebracht was ik vrijdag de 31e weer thuis. Dit was zoals jullie allemaal wel weten zeer goed gepland, het was namelijk de dag van de geboorte van ons kleine wondertje genaamd Birte! Dit alles stond niet op de planning en de verassing was dan ook zeer groot, ‘officieel’ zou zij nog 5 weken in Simone haar buik moeten bivakkeren. Volgens Birte werd het hier echter te krap en besloot zij dat het tijd voor vertrek was. De zorg in het ziekenhuis was geweldig te noemen en wij hebben geen moment hierover getwijfeld. Wat ons vooral geholpen heeft is het persoonlijke contact met de verpleegkundigen, het grote voordeel van een klein ziekenhuis, wij hebben dan ook alle lof voor de mensen van het Delfzicht ziekenhuis. Alles is dus uiteindelijk helemaal goed gegaan en Simone en Birte mochten na 12 dagen al naar huis. Tijdens deze dagen kwam er wel een heel wat zorg tekort, dit was onze Bruce… Hele dagen heeft hij doorgebracht samen met Charlie (labrador van de buren) en was er verder weinig aandacht voor hem. Dit was voor Bruce weer aanleiding om de regels te negeren en vele items zijn weer door zijn bekje gegaan. De eerste paar dagen dat wij samen weer thuis waren moest Bruce weer een korte opfris cursus volgen om zijn manieren weer wat bij te werken.

Ook de buren kregen gezinsuitbreiding, op 11 november werd hun Jelte geboren. Voor Ellen en Ludolf was dit dus ook een hele speciale dag. De Johannes Kerkhovenpolder kreeg deze dag 2 nieuwe bewoners, Jelte en Birte mochten deze dag allebei naar huis!

De afgelopen weken zijn zeer snel voorbij gegaan en voor ons allemaal is deze nieuwe situatie wel even wennen. Volgens mij is dit voor vrouwen heel natuurlijk wanneer zij een baby krijgen maar voor mij is dit wel een hele gewenning, het gaat Simone dan soms ook beter af dan mij. Ik moet wel zeggen dat ik het geweldig vind allemaal en samen genieten wij dan ook weer van elke nieuwe dag!

Jullie hebben nu kunnen lezen hoe ons leven dit jaar veranderd is, een hond, trouwen en een dochter hebben ons nog rijker gemaakt dan we al waren.

Wij willen bij deze iedereen prettige kerstdagen en een heel gelukkig, gezond en succesvol 2009 wensen!

Groeten,

Simone, Lasse, Birte en Bruce.

Birte

Hallo lieve mensen,

Het begon vanmorgen oohh zo rustig, we werden wakker, ik ging even met Bruce aan de wandel en simone zou even wat eten klaar maken. Buiten was het alweer een drukte van belang, loonbedrijf Boven was gekomen om mest te strooien. Ik ben toen dus even daar heen gewandeld met Bruce en heb hier even een tijdje staan praten. Nadat ik weer thuis gekomen was zag het ontbijt al op tafel staan maar geen Simone meer, deze stommelde boven op de slaapkamer wat heen weer....Eenmaal bij haar vertelde zij dat ze enorme krampen had, ze stond krom aan het bed... Ik vroeg haar wat ik kon doen en het antwoord was; ''Bel de verloskundige maar of daar terecht kunnen'' dit heb ik dus gedaan en we konden daar vervolgens om 09:50 terecht. Het echter nog maar 08:50, nog een uur te gaan dus.... Simone wou graag even onder de douche, dus hop de douche aan en zij er lekker onder. De pijn wou echter niet weg gaan en snel hierna heb ik haar aangekleed en zijn we in de auto gestapt en naar Delfzijl gereden.
Bij de verloskundige aangekomen werd er even aan Simone haar buik gevoeld en het daarop volgend antwoord was; "Gaan jullie direct maar door naar het ziekenhuis'' dit was dus duidelijke taal... Dus Simone weer naar de auto brengen en op naar het ziekenhuis, hier de auto weer uit en in de rolstoel richting de kraamafdeling. Hier werden wij direct opgevangen door een zuster welke ons naar een kraamkamer bracht om Simone vervolgens aan een hartbewakings apparaat te leggen, hiermee wordt de hartslag van de baby en de druk op de baarmoeder (weeen) gemeten.Na dit een half uur vol gehouden te hebben en een duidelijk weeenpatroon te zien, werd de gynaecoloog erbij geroepen welke even ging ''voelen'' hoe het ermee stond. Hij merkte direct op dat het kindje nog steeds in ''stuit'' lag (iets waarvoor wij komende maandag naar het ziekenhuis toe moesten) en dat er 5cm ontsluiting was. Hierop volgend zei hij; ''Wij gaan nu direct een keizersnede doen'' hier schrok ik heel erg van en wist even niet ik moest doen....Simone bleef vrij koel en zei ''Rustig maar Pip, het komt allemaal goed!'' Simone werd vervolgens snel naar de operatiekamer gebracht en ik mocht even later volgen wanneer zij haar ruggenprik had gehad. Nadat deze gezet was kon ik naar Simone toe in de O.K. hier ging het vervolgens razendsnel en binnen afzienbare tijd was daar een dochter!
Wij waren allebei zeer onder de indruk mede wij steeds het idee hadden dat het een jongen zou worden, dus niet.....Wij hadden wel een meisjesnaam bedacht en deze is dus, Birte!
Na de gebruikelijke controle kwam zij in een couveuse te liggen en werd zij naar de kinderafdeling gebracht. Ik moest met haar mee terwijl de chynaecoloog Simone verder opereerde. Al die tijd heb ik bij Birte op de kamer gezeten te wachten todat er een zuster kwam en mij meenam naar de uitslaapkamer alwaar Simone lag. Vervolgens ben ik naar buiten gelopen om de nieuwe opa's en oma's in te lichten.Voor allen was het ook zeer onverwacht, ook voor oma Vegter welke s'middags met Simone zou gaan winkelen in Winschoten, dit hadden zij s'morgens nog over de telefoon met elkaar afgesproken. Stieneke was dus inmiddels al bij ons thuis en trof daar niemand aan, alleen een compleet ontbijt en open deuren. Gelukkig wou Ellen de buurvrouw (die ik inmiddels gebeld had) wel even kijken bij ons thuis en die heeft het verhaal dus ook aan Stieneke verteld.
Het is al met al een hele hectische dag geweest en een om nooit meer te vergeten!! Moeder en dochter maken het inmiddels goed maar moeten nog wel even in het ziekenhuis blijven, Simone minimaal 5 tot 8 dagen en Birte ongeveer 4 tot 5 weken zoals het nu lijkt. Het hangt er allemaal vanaf hoe het de komende tijd gaat!

Bij deze wou ik jullie even laten weten hoe ik deze dag heb beleeft en zeggen dat ik enorm trots ben op mijn Simone en onze Birte!

Lasse

March again....

Hello everyone,

It's allready March again, time to update the weblog again. (I should have done this way before...) Time has gone by very fast and we can say that we've enjoyed it a lot!

We celebrated new years with our neighbours Ludolf and Ellen and made a real Apres Ski-bar in their barn. It was a succes and we think about doing it again next year! We had help from our good friends Udo and Martin, they were a good entertaining duo! We expected around 50 people, unfortenately it got really foggy at midnight and people stayed home. Nevertheless, we had a really good time!

In Januari we got a dog, a labrador named Bruce (Yes, named after you Bruce Crosby!!)
It is going really good with Bruce, after he took swimminglessons but didn't know how to swim... eating ratpoison, gave him a trip to the vet.... and capturing a container with 10 kg. of dogfood, burp.... we like him very much!

Must say that this starts to look like a pretty convential life, oohh my god.....

Now it's March again and were having snow, snow in March, I thought that was supposed to be for Christmas.... I'm hoping that spring will start within a few weeks, we're wishing for longer days and more sunshine. One positive thing about all this rain and snow, we're (Homburg company, were I work for) selling a lot of draincleaning equipment. Sales are going that good that we have to wait for parts for assembly and having a waitinglist on machines.

On the farm they sprayed their fertilizer durign the frostperiod we had in Februar, overnight they sprayed all their wheatfields with Urean, a liquid fertilizer. The reason they do this during frost is just because it's otherwise to wet to spray the fields. That's also the reason why they use such wide tires.

On the rear-side of our house they cleared a treeline and are working on building a new shed for storage of potatoes, wheat and equipment. Dimensions are 30 by 60 mtr. with solid walls of 4,5 mtr. Now we have a wide-open spaced view from our kichen towards the dikes. The wind has come into our home with all the trees gone, we have to hold our blankets tight at night..

As for some creative moments, I started to act in a play!! Yes, that's right I'm in the entertaining business as well, ghe ghe. This is a local group were two friends of mine were allready acting in, they asked me to join them wich I did and I must say it is really good. We have a humuorus play and have a lot of fun together. We started rehursing in November and I had my debute last week and I must say that it was great! The response from the audience was superb and the afterparty was nice!

Here are some pictures that can speak to your imagination.

Finally something new on the blog....

Hi everyone,

It took quite a while but finally a new post.

Today is november 6th, last year we were busy at Chinook (Moree Australia) harvesting north east of the curved shed. Wish we were there again as there are not many days that we don't look back at our adventure!!

Simone and myself are renting a farmhouse 5 k's outside of town in the Johannes Kerkhovenpolder. This is a 400ha polder which is all farmed by the farm we live at. For you, a polder is an old part of the sea and surrounded by dikes (dams) were they pumped the water out, so we live beneath the sealevel. There are two other houses on the farm, one for the manager and another is rented out as well. These are the 3 houses in the polder so we are kind of lonely.... which we really like! Simone got a new job at a newly opened fashionstore in the city (40 k's from here) see likes the job very much. The store is looking good and they sell really good!

For myself, when we got back I started as an independent businessman and rented myself out to farmers, contractors, dealerships and construction companies. After 5 months I ran into a company called Homburg, after a few meetings they offered me a job as their export manager for the Greenseeker, Weedseeker and their draincleaning equipment. We import the Green and Weedseeker for europe and the draincleaning equipment is exported worldwide. A nice challenge for me to upgrade sales and see quite a bit of the world! See http://www.homburg-international.nl/ for the company's website. Half of the time I''m travelling around the world, the other half is at home and in the office. Next week we have a big farmshow in Hannover Germany were they expect 250.000 visitors, so there must be some potential clients.....

We would like to hear from all of you...

Wishing you all the best,

Simone and Lasse