Dipstick Doornbos

Hey hallo mensen.....

Nou, we zijn weer terug van onze trip! Na ongeveer 3500 km gereden te hebben zijn we nu bij Berthil Bos en hebben we de mogelijkheid om de weblog even bij te werken. De afgelopen 2 weken had ik vakantie en had dus tijd om samen met Simone op reis te gaan.

Een verslag van de afgelopen weken......

3 weken geleden werd ik de trotse eigenaar van een Ford Crown Victoria uit '85, een echte Amerikaanse bak met ''a real V8 engine'' Zuinige Hollander als ik ben, was ik wel bang voor het benzine verbruik, wat achterna wel mee viel met 1 liter op 9,5 km!
Als ''testrit'' ben ik het daarop volgende weekend bij Udo Roelofs geweest in Bow Island, dit is ongeveer 550 km bij mij vandaan en was dus een mooi ritje. Udo werkt hier bij een groot akkerbouwbedrijf wat gerund wordt door een Groninger Koos Wysbeek, zijn trip kan je volgen via: www.paul-roelofs.nl A fijn, dit was een heel leuk weekend en zeker de moeite waard om daar even te kijken.
Vrijdag 14 juli kwam Simone aan op Calgary, die kon ik dus mooi even ophalen in mijn nieuwe ''boot'' , ook zij was zeer verast over mijn nieuwe aanwinst! Gelukkig stapte Simone aan de juiste kant in!! (Even voor de mensen die het wilden weten!!)
15 juli was ik dus jarig en heb die dag leuke cadeau's gekregen en een hele mooi taart met een echte Case sprayer erop, had Simone even geregeld! De daarop volgende week zijn we bij Jan en Joke Ridder in Olds gebleven, dit was heel gezellig en hebben ook veel lol met elkaar gehad.
Donderdag 20 juli zijn we vertrokken op weg naar Vancouver Island, via Banff en Lake Louise zijn we over Highway 1 richting Chilliwack gereden, waar Simone familie heeft wonen. Ter hoogte van Kamloops raakte de auto een beetje oververhit en stopten we dus langs de kant bij een benzinepomp. Hier heb ik de domste actie van mijn leven gedaan, nl. de dop van de radiateur eraf gedraaid, gevolg het water spoot eruit en ik zat eronder en voelde het branden op mijn borst en in mijn gezicht. Direct kwamen er mensen aan rennen en gooiden koud water over mij heen en een zeer vriendelijke meneer bracht ons naar het ziekenhuis. Hier werd ik vrijwel direct geholpen (Nadat Simone even 570 dollar betaald had), uiteindelijk viel het gelukkig wel mee en aftersun was goed genoeg om de plekken vochtig te houden. Na deze actie kon ik mijzelf wel voor mijn kop slaan want ik wist wel dat dit niet kon en toch deed ik het, ik was zoals het wel vaker gebeurd weer eens te gebrand om door te gaan en dan denk ik niet echt goed meer na, aldus Dipstick Doornbos!
Maar goed, we konden onze reis na 2 uur weer vervolgen en kwamen s'avonds aan bij Simone haar familie, dit was heel gezellig en ook zij waren zeer verast dat wij langs kwamen. De volgende dag naar Vancouver Island geweest, dit was heel mooi maar ook heel druk! Het is hier wel heel mooi en de oceaan zorgt voor een lekkere verkoeling met dat hete en benauwde weer. Na wat touristische plekjes te hebben gezien zijn we maandagavond weer vertrokken met de boot richting Vancouver, eenmaal hier aangekomen zijn we weer met onze eigen boot naar Chilliwack gereden en ook deze nacht hier blijven slapen.
Dinsdag zijn we optijd vertrokken en via highway nr. 3 richting Cranbrook gereden, onderweg kwamen door Canada's enige woestijn alwaar het met +40 goed heet is! Gelukkig kon de airco het goed volhouden en na een mooie rit kwamen wij s'avonds in Cranbrook aan en hebben ons tentje hier opgezet.
Woensdag ook weer optijd wakker, elke morgen werd je toch wel weer vroeg wakker doordat de zon het tentje al vroeg weer veranderde in een kas. Misschien komt het omdat ik toch ook niet een echte campeerfreak ben, doe mij maar een airco en een groot bed!
Deze dag zijn we naar de fam. Wysbeek gereden (waar Udo werkt) hier werden we ook weer zeer vriendelijk ontvangen en hebben hier 2 nachten geslapen. Ik was wel blij weer daar te zijn, die bergen beginnen mij toch weer snel te vervelen. Hier waren ze druk bezig met het klaar maken van de combines, donderdag's is er nog een stukje gecombined maar dit was jammer genoeg nog te nat. Het gebied waar zij wonen is zeer uitgestrekt en hier is veel akkerbouw, graan, bonen, suikerbieten en aardappels worden hier veel geteeld. Omdat het hier opzich vrij droog is zijn veel percelen voorzien van een pivot, dit is een beregeningsinstallatie die als het ware een rondje draait over het perceel, het water hiervoor wordt via kanalen vanuit de bergen aangevoerd. Toch wel knap aangezien dit al in de jaren 20 is aangelegd!
Vrijdag zijn we via Drumheller naar Berthil Bos gereden alwaar we nu zijn. Drumheller is de grootste vindplaats van fossielen en dinosauriers in Noord Amerika. Hier zijn we naar het Tyrell museum geweest om dit te bekijken, dit was zeker de moeite waard en zeer interresant.

Zo, dit is wel weer genoeg info, anders wordt het ook wel weer te saai. Ik hoop dat iedereen nu een beetje een indruk heeft gekregen van wat wij zoal gedaan hebben de laatste tijd. Binnenkort het vervolg van ons avontuurtje...

Groeten, Lasse

P.S. op http://www.simonevegterincanada.blogspot.comm kun je Simone haar verhaal volgen....